Ee artikel recent in het AD schrijft dat 40% van de vrouwen zich minder veilig voelt, dan vóór Keulen en andere doofpot affaires.      
Wat is er belangrijker dan je eigen persoonlijke veiligheid? Je eigen lichaam en je eigen intimiteit?
In hetzelfde artikel zegt een burgemeester zegt groepsaanrandingen in zijn plaats niet voor zullen komen.
Maar je voorbereiden op een actie van een groepje mensen dat spontaan verzint dat ze nu iets gaan doen, is onmogelijk. Als het gaat gebeuren dan gaat het gebeuren. Het komt voor in openbare ruimtes, ruimtes waar we allemaal kunnen zijn. Daarnaast vinden er nog steeds aanrandingen en zelfs verkrachtingen plaats in de privéomgeving.

De politiek, de politie en alle anderen waar we op denken te kunnen rekenen geven niet thuis. Er is maar één oplossing; wordt veiligheidsmanager van je eigen leven. Wees bewust van je eigen leven met de daarbij behorende risico’s. Zorg ervoor dat je weet wat je kan en mag en maak een plan. Laat je niet intimideren of vernederen. Dat betekent niet dat je jezelf moet bewapenen; het betekent dat je voor jezelf op mag komen.

Eigen veiligheid gaat boven alles. Zorg dat je bewust bent. Zorg voor preventie.  Zorg voor vroegtijdige herkenning. Daarnaast is het belangrijk dat je verbaal, mentaal en fysiek weerbaar bent. In dit geval wordt je geholpen door de wet.

“Niet strafbaar is hij die een feit begaat, geboden door de noodzakelijke verdediging van eigen of eens anders lijf, eerbaarheid of goed tegen ogenblikkelijke, wederrechtelijke aanranding.”

De wet geeft handvatten, 2Behave het advies en de training. 

Stress, wie kent en herkent het niet?  En dan heb ik het niet over
gezonde stress, want mensen hebben soms een beetje spanning nodig om beter te kunnen presteren.
Nee, ik heb het over de ongezonde stress, negatieve stress. Stress waarvan je lichamelijke klachten, psychische signalen en gedragsmatige reacties gaat vertonen.
Hoofdpijn, hartkloppingen, trillende zweethandjes, nekklachten, slapeloosheid, lusteloosheid, rusteloosheid, angst, snel geëmotioneerd, piekeren, 'malen', agressie...

Er zijn heel veel verschillende oorzaken te noemen van stress. Onveiligheid op het werk is er één die wij willen belichten. Onveiligheid veroorzaakt door lastige klanten met soms als gevolg onveiligheid door collega's onderling.

Voorbeeld:
Je bent tijdens je werk in gesprek met een klant. Deze klant is boos, heel erg boos. Je raakt zelf lichtelijk geïrriteerd, want jij vindt het overdreven dat de klant zo boos reageert. Je beseft dat je niet één, twee, drie klaar bent met dit gesprek. Je hebt nog een stapel brieven op je bureau liggen welke met spoed behandeld moet worden. Je kijkt wanhopig om je heen. Op dit moment zou bijval van een collega heel erg fijn zijn. Je collega's lijken zich echter niet bewust van het verhitte gesprek dat jij voert met de klant.
Dan moet je het zelf maar oplossen. Je kapt het gesprek ineens cru af. Je sommeert de klant weg te gaan. Met als gevolg een stampvoetende, tierende klant die het pand verlaat.
Nu hebben de collega's wél oog voor wat er gebeurd en kijken uiteindelijk met geïrriteerde en een verwijtende -hoe kan je dat nou laten gebeuren-blik naar jou. 
Zodra je die blikken ziet, ontplof je bijna. Juist de collega's waar je hulp van hoopte te krijgen, tonen nu onbegrip voor jou handelen. Je voelt je onbegrepen, machteloos en bovenal onveilig tegenover je collega's.

Herken je dit voorbeeld? Hoe reageer je zelf? Communiceer je zelf wel zo duidelijk met je collega. Zijn er afspraken gemaakt hoe iedereen handelt bij 'lastige' klanten?

Duidelijke en goede communicatie, afspraken en procedures zijn onmisbaar bij interne en externe veiligheid. 

Afgelopen maanden hebben we de personeelsleden van Holland Casino Rotterdam getraind.  
Van directieleden, croupiers, managers security tot kelners en brushes, ze mochten er allemaal aan geloven. 
Je moet weten dat onze trainingen voor een deel is opgebouwd uit theorie. Wij zijn daarnaast ook van mening dat mensen meer leren en, nog belangrijker, onthouden wanneer ze het zelf direct in de praktijk toepassen.
Wij trainen dit in de vorm van confrontatie simulatie training; rollenspellen op de werkvloer.

De ervaring leert dat zodra er verteld wordt dat er rollenspellen gespeeld gaan worden, dit in de meeste gevallen weerstand oproept. Misschien door een lichte vorm van schaamte, onbekendheid met 'acteren' of onzekerheid tegenover collega's. Het is dan ook iedere keer weer zo leuk om te merken dat mensen loskomen en het soms zelfs leuk gaan vinden.
Het nut van de rollenspellen wordt ingezien en daarmee verdwijnt de weerstand en komen ze in de leerstand.

We hebben van de medewerkers via evaluatieformulieren heel veel reacties ontvangen. De formulieren werden aan het einde van iedere training ingevuld. Te lezen hoe mensen je training hebben ervaren is iedere keer weer spannend.  Soms namen we 's avonds na een training, blozend van blijdschap, de evaluaties van die dag door. Mensen reageerden positief, leuk en enthousiast over onze trainingen maar ook over zichzelf en hun collega's. 

Vandaag is de laatste hand gelegd aan het evaluatierapport en kunnen we deze trainingssessie met een goed en tevreden gevoel afsluiten. 
Bedankt alle mensen van Holland Casino Rotterdam. Het was erg leuk om met jullie te werken!

"Hardnekkig
Volgens TNO leidt agressie en geweld op de werkvloer tot 2,9 miljoen extra verzuimdagen per jaar. Dit betekent naar schatting zo'n 600 miljoen aan loondoorbetaling bij ziekte. Zelfs na twee jaar kampen slachtoffers nog met burnout-klachten. ,,Dit is een fors en hardnekkig probleem dat met gerichte aandacht wel verminderd kan worden," reageert Van den Bossche. Het is een probleem dat bedrijven nogal eens onderschatten, zo blijkt uit hetzelfde onderzoek. Vaak realiseren werkgevers zich pas de ernst van de situatie, als er een zwaar incident heeft plaatsgevonden."
Bron: AD nieuws 27 oktober 2015

Wanneer wij bedrijven en/ of instellingen benaderen om trainingen te verzorgen voor hun personeel, horen we helaas veel te vaak dat er gekozen wordt voor een nazorg behandeling. Dus, handelen wanneer een incident al heeft plaatsgevonden. 
Omdat de noodzaak niet ingeschat kan worden wanneer je er nog niet mee hebt hoeven dealen. 
Veiligheid is maar al te vaak een sluitpost. 
Maar hoeveel leed (medewerkers) en geld (werkgevers) kan er bespaard worden wanneer er preventief getraind wordt? Wanneer personeelsleden al 'opgroeien' tijdens de opleiding met het fenomeen Awareness, Preventie, Vroegtijdige gevaarsherkenning, Communicatie, Fysieke- en mentale weerbaarheid? 

Zorg voor je personeel, is zorg voor je bedrijf!!

Wist u dat....Ik vanaf vandaag een wekelijkse blog ga uitbrengen voor 2Behave?
"Waar komt dat ineens vandaan?" Zullen sommigen misschien denken.
We hebben laatst een, laat ik zeggen, zeer verrassende, enthousiaste en inspirerende training gevolgd die ons heeft laten nadenken over het doel en missie van en met 2Behave.
Tijdens deze training moesten een een aantal keren vertellen wat we doen (wat voor "eigen zaak" heb jij?) en waar we goed in zijn (en er eigenlijk gelijk achter komen waar we dus juist níet goed in zijn!).
Hoe vaker we dit vertelde, aan onbekende mensen om ons heen, hoe makkelijker het werd. Maar tegelijkertijd kwamen we erachter dat we dat, zeggen hoe góed we eigenlijk zijn, veel te weinig doen. Te weinig tegen elkaar, te weinig tegen vrienden, te weinig tegen familie... en eigenlijk niet duidelijk naar nieuwe klanten.
Het gekke is, onze bestaande klanten díe weten het wel! Die hebben het zelf mogen zien of ervaren. Díe vertellen het voor ons wél aan anderen. Gelukkig maar!
Wij hebben nu besloten dat ook zelf te gaan doen. Wég met (te veel) bescheidenheid! Wanneer we vinden dat mensen ons verdienen omdat we ontzettend veel kennis en ervaring in huis hebben, die we willen delen, dan moeten we daar ook over vertellen! Dus... bij deze, via mijn eerste blog! :-)